บทความจาก www.cmc.co.th
“เสา” เปรียบเสมือนโครงกระดูกของบ้าน เป็นองค์ประกอบสำคัญของงานสถาปัตยกรรมที่ทำให้โครงสร้างแข็งแรง และยังเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงแนวคิดของอาคารนั้นๆได้อีกด้วย โดยปกติแล้วเสาจะเชื่อมต่อกับคานและต่อเนื่องลงสู่ส่วนฐานรากของบ้าน แต่หากเป็นเสาที่อยู่ภายในผนังหรืออยู่ในระนาบเดียวกับผนัง ภาพความเป็นเสาก็จะไม่เกิดขึ้น หากเมื่อใดที่แยกออกมาจากแนวผนัง เสาเหล่านี้ก็จะแสดงตัวตนออกมาชัดเจน พร้อมที่จะสร้างพื้นที่และรูปแบบสถาปัตยกรรมที่น่าสนใจเสมอ
คอลัมน์ “สถาปัตยกรรม” ฉบับนี้ ขอพูดถึงเสา ซึ่งมีทั้งเสาคอนกรีต เหล็ก และไม้ มาดูกันว่าจริงๆแล้วการออกแบบเสาเหล่านี้มีหลักการอย่างไรและทำเพื่ออะไร บ้าง
ยื่นออกจากเสาเพื่อสร้างมิติ
ลองนึกถึง บ้านสองชั้น หากเราออกแบบเสาและมีผนังทึบเข้ามาชนโดยไม่ได้มีการยื่นของพื้นและผนัง ภาพอาคารหลังนี้ก็จะดูเรียบและขาดลูกเล่น แต่ในความเป็นจริงแล้วเราสามารถยื่นคาน พื้น และผนังออกไปได้ เพื่อให้เกิดมิติ และเป็นชายคายื่นยาวสร้างร่มเงาให้ห้องชั้นล่างอีกด้วย
สร้างพื้นที่ส่วนยื่นและการปิดล้อม
เสา ที่มีขนาดไม่ใหญ่แต่วางเรียงรายในระยะที่ไม่ห่างมากนักก็สามารถสร้างขอบเขต ของพื้นที่ให้ชัดเจนขึ้น หากมีระยะที่ชิดกันมากขึ้นอีก ก็จะสร้างความรู้สึกปิดล้อมได้ เสาเหล่านี้อาจไม่ได้ทำหน้าที่รับน้ำหนักเป็นหลัก เราจึงสามารถออกแบบให้มีขนาดเล็กและบางได้ เพื่อความรู้สึกไม่อึดอัดแต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงเส้นตั้งของเสาเหล่านี้อยู่ และด้วยความที่ไม่ต้องรับน้ำหนักมากนัก รูปทรงของเสาอาจแปรรูปไปได้อย่างคาดไม่ถึง เช่น การนำเหล็กแผ่นมาประกอบกันเป็นรูปกากบาท หรือการใช้เหล็กท่อกลมขนาดเล็ก เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 5 เซนติเมตร
เป็นส่วนตกแต่งเพื่อความพิเศษ
นอก จากจะเป็นส่วนรับน้ำหนักถ่ายสู่คานและฐานรากแล้ว เรายังสามารถใส่รายละเอียดลงไปเพื่อการใช้งานและความสวยงามได้ด้วย ทั้งนี้ต้องลองลบภาพเสาทึบตันแบบเดิมๆออกไปก่อน เพราะเสานั้นสามารถเกิดจากการประกอบกันของวัสดุมากกว่าหนึ่งชนิดขึ้นไป เช่น เหล็กกับไม้ เหล็กกับคอนกรีต ไม้กับคอนกรีต หรือมีทั้งเหล็ก ไม้และคอนกรีต แต่ทั้งหมดนี้ต้องได้รับการยืนยันจากวิศวกรว่ามีความแข็งแรงก่อนที่จะสร้าง
ที่มา: Baanlaesuan
“เสา” เปรียบเสมือนโครงกระดูกของบ้าน เป็นองค์ประกอบสำคัญของงานสถาปัตยกรรมที่ทำให้โครงสร้างแข็งแรง และยังเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงแนวคิดของอาคารนั้นๆได้อีกด้วย โดยปกติแล้วเสาจะเชื่อมต่อกับคานและต่อเนื่องลงสู่ส่วนฐานรากของบ้าน แต่หากเป็นเสาที่อยู่ภายในผนังหรืออยู่ในระนาบเดียวกับผนัง ภาพความเป็นเสาก็จะไม่เกิดขึ้น หากเมื่อใดที่แยกออกมาจากแนวผนัง เสาเหล่านี้ก็จะแสดงตัวตนออกมาชัดเจน พร้อมที่จะสร้างพื้นที่และรูปแบบสถาปัตยกรรมที่น่าสนใจเสมอ
คอลัมน์ “สถาปัตยกรรม” ฉบับนี้ ขอพูดถึงเสา ซึ่งมีทั้งเสาคอนกรีต เหล็ก และไม้ มาดูกันว่าจริงๆแล้วการออกแบบเสาเหล่านี้มีหลักการอย่างไรและทำเพื่ออะไร บ้าง
ยื่นออกจากเสาเพื่อสร้างมิติ
ลองนึกถึง บ้านสองชั้น หากเราออกแบบเสาและมีผนังทึบเข้ามาชนโดยไม่ได้มีการยื่นของพื้นและผนัง ภาพอาคารหลังนี้ก็จะดูเรียบและขาดลูกเล่น แต่ในความเป็นจริงแล้วเราสามารถยื่นคาน พื้น และผนังออกไปได้ เพื่อให้เกิดมิติ และเป็นชายคายื่นยาวสร้างร่มเงาให้ห้องชั้นล่างอีกด้วย
สร้างพื้นที่ส่วนยื่นและการปิดล้อม
เสา ที่มีขนาดไม่ใหญ่แต่วางเรียงรายในระยะที่ไม่ห่างมากนักก็สามารถสร้างขอบเขต ของพื้นที่ให้ชัดเจนขึ้น หากมีระยะที่ชิดกันมากขึ้นอีก ก็จะสร้างความรู้สึกปิดล้อมได้ เสาเหล่านี้อาจไม่ได้ทำหน้าที่รับน้ำหนักเป็นหลัก เราจึงสามารถออกแบบให้มีขนาดเล็กและบางได้ เพื่อความรู้สึกไม่อึดอัดแต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงเส้นตั้งของเสาเหล่านี้อยู่ และด้วยความที่ไม่ต้องรับน้ำหนักมากนัก รูปทรงของเสาอาจแปรรูปไปได้อย่างคาดไม่ถึง เช่น การนำเหล็กแผ่นมาประกอบกันเป็นรูปกากบาท หรือการใช้เหล็กท่อกลมขนาดเล็ก เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 5 เซนติเมตร
เป็นส่วนตกแต่งเพื่อความพิเศษ
นอก จากจะเป็นส่วนรับน้ำหนักถ่ายสู่คานและฐานรากแล้ว เรายังสามารถใส่รายละเอียดลงไปเพื่อการใช้งานและความสวยงามได้ด้วย ทั้งนี้ต้องลองลบภาพเสาทึบตันแบบเดิมๆออกไปก่อน เพราะเสานั้นสามารถเกิดจากการประกอบกันของวัสดุมากกว่าหนึ่งชนิดขึ้นไป เช่น เหล็กกับไม้ เหล็กกับคอนกรีต ไม้กับคอนกรีต หรือมีทั้งเหล็ก ไม้และคอนกรีต แต่ทั้งหมดนี้ต้องได้รับการยืนยันจากวิศวกรว่ามีความแข็งแรงก่อนที่จะสร้าง
ที่มา: Baanlaesuan
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น